Workshop Natuurlijk Ademen

Een voorbeeld. Als je schrikt dan houd je je adem in. Dat is handig omdat je de situatie nog niet kan overzien. Is er gevaar, wil je alert zijn maar niet gehoord worden? Is het gevaar geweken, dan is dat niet meer nodig. Hoef je je adem niet meer vast te houden. Toch houden veel mensen na iedere inademing even vast. Terwijl die alertheid niet meer nodig is.

Ander voorbeeld. Er is gevaar en je moet wegrennen, bij brand bijvoorbeeld. Je gaat sneller in- en uitademen zodat je je spieren snel kan voorzien van veel zuurstof. Handig voor het rennen. Is het gevaar geweken, dan is dat niet meer nodig. Overbodige spanning laat je dan los met trillende benen, op dat onderwerp kom ik een andere keer terug. Maar dat korte in- en uitademen mag dus ook stoppen. Toch blijven veel mensen hier ongemerkt mee doorgaan. Terwijl je spieren dit niet meer nodig hebben.

Kinderen hebben vaak nog een natuurlijk, ontspannen adempatroon. Gedurende ons leven stapelen gebeurtenissen en patronen zich op waardoor bijvoorbeeld chronische hyperventilatie kan ontstaan. Dat komt echt vaker voor dan je denkt en wordt vaak niet onderkent omdat de klachten die hieruit voortkomen ook bij veel andere aandoeningen passen. Denk aan druk op de borst, hoofdpijn, het gevoel geen controle meer te hebben. Het komt regelmatig voor dat iemand op de eerste hulp terecht komt met het beeld van een hartinfarct, maar dat het hyperventilatie blijkt te zijn.

Het mooie aan de adem is dat we het onbewust doen, maar ook bewust kunnen ademen. Yogi’s doen dit al eeuwenlang. Met gerichte ademoefeningen kan je gerichte effecten bereiken, bijvoorbeeld meer focus in meditatie. Wim Hoff gebruikt bijvoorbeeld ademoefeningen van yogi’s in zijn ijsbaden en gericht op het versterken van de weerstand. Bij de verbonden adem haal je bewust de adempauze na de inademing eruit. Je manier van ademen kan je dus bewust aanpassen, en dit heeft altijd een effect. Als je anders gaat ademen, dan gebeurt er iets anders in jou. In het dagelijks leven blijf ik het liefst zo dicht mogelijk bij het natuurlijk adempatroon. Zoals kinderen dat vaak vanzelf doen.

Ik vergelijk dit wel eens met een auto, een bestuurder en een passagier. Je lichaam is de auto. Je onbewuste adem bestuurt de auto. En niets is zo irritant als een passagier die constant aan het stuur loopt te trekken. In dit geval jij die bewust je adem aan het sturen bent. Al kan een beetje rijles soms wel handig handig zijn, zodat je bestuurder weer wat relaxter achter het stuur zit. Binnenkort geef ik weer de workshop Natuurlijk Ademen. Al twee keer eerder gaf ik deze superleuke en vooral heel inzichtvolle workshop.